Ochotniczki Księdza Bosko (VDB) - Instytut Świecki
Kim są? Dlaczego takie powołanie w dzisiejszym świecie? Jakie jest ich posłannictwo i misja w kościele?
5 grudnia Ochotniczki Księdza Bosko na całym świecie świętują narodziny dla nieba swego Założyciela – błogosławionego Filipa Rinaldiego trzeciego następcę św. Jana Bosko. Dziękują Bogu za dar powołania do życia konsekrowanego w świecie, za dar przynależności do Rodziny Salezjańskiej, za to szczególne wybranie do bycia przedłużeniem miłości Boga już tu na ziemi. Jednocześnie proszą za wstawiennictwem Założyciela o coraz pełniejsze otwieranie się na działanie Ducha świętego, na odkrywanie piękna stworzenia i drugiego człowieka, który staje na drodze każdego dnia.
Ksiądz Rinaldi nie przejawiał nigdy zainteresowania życiem kapłańskim, był wieśniakiem, miał trudności w nauce. Spotkania w młodym wieku z księdzem Bosko wywarły na nim wielki wpływ, poznał w nim prawdziwego człowieka, przyjaciela, który pierwszy podaje rękę, nie przymusza do niczego, zachęca, proponuje i wspiera. Rinaldi sam przyznaje po latach „nie mogę nawet patrzeć na książki, bo od razu boli mnie głowa. W każdym razie nigdy nie chciałbym zostać księdzem, to ostatnia rzecz, o jakiej mogę myśleć tylko dlaczego ks. Bosko tego nie dostrzega?”
Osobistą zasługą księdza Rinaldiego było to, że drogę świętości tak dalece skojarzył z życiem codziennym, że zyskał miano „świętego codzienności”. Dla całej Rodziny Salezjańskiej jest on przykładem jak można kochając codzienność przemieniać ją w miłość, radość, jak można nie szukając nadzwyczajności być blisko Boga a ludziom oddać swój czas, talenty, pokój serca, nadzieję i ufność.
Ochotniczki Księdza Bosko są międzynarodowym Instytutem Świeckim na prawie papieskim – skrót (VDB) pochodzi od włoskiej nazwy – Volontarie di Don Bosco. Instytut powstał w środowisku salezjańskim, w Turynie. Początki datują się na rok 1917.
W latach 50-tych ubiegłego wieku Instytut zaczął wychodzić poza granice Włoch, a następnie poza granice Europy. Obecnie liczy ok. 1300 członkiń. Początki Instytutu w Polsce sięgają roku 1972.
Ochotniczki są chrześcijankami, które postanowiły żyć dla Boga w świecie. Pracują i mieszkają jak wszyscy ludzie, jednak w pełni poświęcając swoje życie Bogu. Łączą świeckość z konsekracją, wytężoną pracę z modlitwą. Pracują w różnych zawodach. Przynależą do Rodziny Salezjańskiej żyjąc jej charyzmatem. Zachowują dyskrecję, co do przynależności do Instytutu. Wspólnota Instytutu jest ich drugą rodziną i drogą uświęcenia.
Ślubują rady ewangeliczne: czystość, ubóstwo i posłuszeństwo. Chrystus powierza im w Kościele obowiązek bycia zaczynem w cieście (Mt 13,33). Działają we wnętrzu spraw ludzkich, w pracy, w życiu rodzinnym i zawodowym, w środowisku społecznym i politycznym, a także wewnątrz wspólnot kościelnych. Współpracują z tymi, którzy działają na rzecz ewangelizacji.
Nasze czasy wymagają konsekracji, która byłaby w bliskim kontakcie z ludźmi. Celem jej jest dzielenie z ludźmi niedostatków, trudności życiowych i walka o lepsze jutro, świadczenie z bliska o ewangelicznej miłości i całkowitym przylgnięciu do Jezusa. Niosą konsekrację w serce świata także wtedy, kiedy świat o tym nie wie.
Żyją świeckością poprzez:
Zewnętrznie ich życie nie różni się od życia innych. Stan konsekracji jest znany tylko im. Są świeckimi pośród świeckich, pracują w tych samych strukturach, tymi samymi narzędziami, z tą samą fachowością i zdolnościami. Wiedzą jednak, że muszą dać z siebie więcej od innych.
Może i w Twoim sercu budzi się pytanie o sens życia, o możliwość uczynienia całkowitego daru z siebie, o bycie osobą świecką konsekrowaną. Wezwanie Pana – pójdź za mną aktualne jest stale, Bóg powołuje, ale czy Ty słyszysz Jego wezwanie? Czy chcesz iść za Nim do tego świata, który gubi się w labiryncie nie zawsze dobrze pojętej wolności i miłości. Bóg wzywa do szczęścia, pełni, do miłości, która nie szuka siebie. lecz współweseli się z prawdą.
Więcej informacji: ochotniczki@wp.pl,
vdb.salezjanie.pl, także na facebooku
VDB
